amelie goodwin || inguna butane

no więc ona ta dziewczynka urodziła się dokładnie szesnastego maja dwadzieścia jeden lat temu, w pewnym mniejszym miasteczku gdzieś we francji pod granicą niemiecką, wiem lekko skomplikowane. jej matka także francuska, całe życie w domu przesiedziała, aż pewnego dnia będąc na kolejnym spacerze (pod tym słowem pewnie się kryją zakupy, wiadomo gosposia) no i będąc tam gdzieś na ulicy samochód się na jej drodze zjawił i przejechał, smutne. cała rodzina ubolewała łącznie z amelcią. tata się załamał i ogólnie wrak człowieka z przystojnego jak na jego wiek biznesmena się zrobił. jej braciszek nie mogąc wytrzymać z tym wszystkim wyjechał na drugi koniec świata i dzwoni raz do roku, czasami kartkę wyśle. co do charakteru to jest zmienna, nawet strasznie zmienna. raz potrafi się uśmiechać, a za chwilę wrzeszczeć na jakiegoś idiotę, tylko dlatego że nie zatrzymał się na przejściu i o mało nie przejechał jej albo innego pieszego. wynika z tego że jest sprawiedliwa mnie się wydaje, poza tym jest miła, nie jest jakaś jędzą. jedni ją kochają, drudzy nienawidzą, ale ją to specjalnie nie obchodzi. związków miała tyle że nawet nie umie zliczyć, większość, nawet duża większość to związki bardzo krótkie, nawet takie które trwały raptem jeden dzień. Takich dłuższych w jej krótkim życiu było z jakieś trzy maksymalnie, sama dokładnie nie wie. jako dorastająca dziewczyna z racji śmierci matki też wpakowywała się w różne tarapaty. parę razy wylądowała na policji z tego w 90% w stanie nietrzeźwym, gdzie nie wiedziała nawet gdzie mieszka. wiodła imprezowe życie, myślała że tak zemści się na zmarłej matce za to że ją opuściła. miała też dość dużą styczność z narkotykami, jednak niezbyt mocno odbiło się to na jej dotychczasowym życiu. z dość dobrymi wynikami skończyła szkołę wyższą i przeniosła się tu aby podjąć studia na kierunku psychologi, chce pracować z taką młodzieżą jaką ona sama przedtem była. od czasu do czasu pije, ale to albo okazje albo imprezy. niezbyt pali, prawie wcale. no i życzymy jej powodzenia, prawda?

ale fajna! akceptuję.