Montmartre stairs

-tak? to dziwne, bo ty przypominasz mi chłopaka z upiora w operze - odpowiedziała z lekkim uśmiechem, dając mu tym samym do zrozumienia, że rozgryzła jego gierkę i niewykluczone, że jest od niego lepsza w tych sprawach - ale może to tylko zbieg okoliczności - rzuciła peta na chodnik i przydeptała obcasem jimmiego choo. to chyba moja pierwsza postać od stu lat, która chodzi na obcasach, a nie w conversach. brawo dla mnie! - dosiadłabym się do ciebie, żeby o tym podyskutować, ale jest mi cholernie zimno w tyłek, więc chyba nic z tego - zerknęła wymownie na swoje cienkie rajstopy i spódniczkę, która ledwo przesłaniała tyłek, do którego mimo wszystko przylegała. pewnie była skórzana i miała z boku suwak przez całą jej długość. hot.

kojarzy mi się z sereną. serena jest fajna w tym nowym odcinku, lepsza niż blair w każdym razie. ale i tak wolę 90210 nowe. no, wracając do williama zastanowił się nad tym chwilę. grał erika w upiorze, ale to był musical przygotowywany z opiekunką koła teatralnego i dyrygentką chóru szkolnego w podstawówce, więc claudia nie mogła go stamtąd kojarzyć. chyba, ze chodzili do tej samej szkoły, co też bylo wątpliwe. koniec rozkimny.
- więc mogę ci zaproponować, że zabiorę cię do siebie, może nie jest tak fajnie jak tutaj - to jego ulubione miejsce, mówiłam już? - ale z pewnością cieplej. o tam mieszkam - machnął ręką w stronę jednej z pobliskiej kamienic i uśmiechnął się do claudii sympatycznie. miała plusa, nawet jeśli nie przepadał za upiorem.

spojrzała w stronę, którą wskazał, po czym przeniosła wzrok na williama i uśmiechnęła się lekko.
-kusząca propozycja, ale chyba niestety muszę odmówić - ułożyła usta w podkówkę, ponownie odgarniając włosy z twarzy - dokładnie za piętnaście minut muszę być po drugiej stronie paryża w la scali na jakiejś imprezie organizowanej przez moją agentkę - przewróciła oczami, dając mu do zrozumienia, że wcale nie chce jej się tam pokazywać - w normalnych okolicznościach wypięłabym się na to tyłkiem, ale dzisiaj będzie tam pełno osobistości, więc... sam rozumiesz - świecenie oczami mode: on. aha i zanim zdążył poprosić ją o numer telefonu zniknęła w mroku u dołu schodów!

:'(

siedziała na schodach, paląc grubego skręta, którego robiła dzisiaj rano jeszcze przed szkołą, z zamiarem wypalenia go właśnie tutaj i teraz, na tych schodach, gdzie krążyło dużo ludzi i było to wyjątkowo nielegalne jak dla niej. była ubrana w czerwony żakiet i rurki oraz jakieś miłe, czarne botki i usiłowała nie zwracać na siebie większej uwagi.

w czerwonym żakiecie na pewno wcale nie rzucała się w oczy :p. dlatego też liam niemal na nią wpadł, zbiegając po schodach. okej, wcale nie.
-cześć. widać cię z drugiego końca miasta, dałnie.to jakiś manifest? złapcie mnie, proszę, bo palę marihuanę? - zapytał, kucając obok. pocałowal frances w gładki policzek, prawdopodobnie drapiąc ją zarostem,którego zapomniał się dziś pozbyć, po czym zabrał jej skręta i zaciąnął się nim, wypuszczając dym ponad jej głowką. będą jej śmierdzieć włosy, ale trudno.

- będą mi śmierdzieć włosy, idioto - oburzyła się, trąc dłonią o swój policzek jak dziecko w przedszkolu, które dostało całuśnego buziaczka od swojej babuni czy coś w tym rodzaju. - i tak mnie nie złapią, jestem za ładna - przewróciła oczyma, zabierając mu skręta, zielsko tym razem było zbyt dobre, by miała mu pozwolić je wypalić za nią, zresztą, miała na to ochotę od samego rana. zaciągnęła się mocno i nie żywiła większych wątpliwości co do tego, że powinna mu wypuścić dym prosto w twarz, co też zrobiła. - piłeś już coś? co tu w ogóle robisz?

zakrztusił się, nie spodziewając tego, że frances wypuści dym prosto w jego przystojną twarz. i wcale nie napisałam wypiździ. i wcale nie pokładam się teraz ze śmiechu. amen.
-i zbyt pewna siebie przy tym - skwitował jej wypowiedź, ignorując część o śmierdzących włosach, bo było mu to obojętne. podniósł się i oparł o jakąś barierkę, czy murek, nie chce misię obczajać zdjęcia. puścił oczko jakiejś dziewczynie, która o mało nie spała przez to ze schodów, po czym przeniósł spojrzenie na frances - ale to nawet seksowne.

- wieeem - westchnęła, powstrzymując się już od wywracania oczami i tak dalej, bo mimo wszystko trochę jej sie nudziło i nie chciała, żeby poczuł się jak niechciany gość na jej schodku, który sobie przywłaszczyła na okres kilkunastu minut, ale i tak zdążył jej już odmarznąć tyłek, o czym nie zamierzała go informować. - wciąż nie odpowiedziałeś na moje pytanie. - nie odpuszczała, chociaż nie zależało jej aż tak bardzo na poznaniu odpowiedzi.

-czy piłem? a to ważne? - zapytał, mierzwiąc swoje i tak rozczochrane włosy, po czym przekrzywił głowę i mrużąc oczy zerknąl na frances, czekając tym razem na jej odpowiedź. nie ma to jak rozmowa poprzez same pytania. podciągnął spadające z tyłka spodnie i wyjął z ich tylnej kieszeni pomiętą paczkę papierosów, zapalając jednego jakąś jednorazówką. ostatnio stwierdził, że zippo to niepotrzebny lans.

- a czy musisz z tego robić jakąś wielką tajemnicę? uważaj, bo wszyscy się dowiedzą - przystawiła wyprostowany, nie wystający, palec wskazujący do swoich warg w ramach "ciiii", po czym podniosła się i oparła tyłkiem o barierkę obok niego, tyle tylko, że schodek wyżej, także mogła czuć się wyższa, nawet jeśli tylko sprawiała takie wrażenie. - i jak my mamy ze sobą rozmawiać, skoro nie chcesz mi nic powiedzieć! - uśmiechnęła się pod nosem, kręcąc głową, po czym znwou się zaciągnęła. szło jej to powoli.

spojrzał na zegarek, a następnie na frances i pewnie coś sobie przypomniał - wlaściwie nie musimy wcale rozmawiać, jeśli nie chcesz, frances - powiedzial spokojnie, po czym zabrał jej skręta i ruszył przed siebie po schodach w dół. ale nie kołysał bioderkami, w razie wątpliwości.

i tak najpierw spojrzenie skierowała na jego tyłek, dopiero potem pogoniła za nim po schodach, trochę zirytowana, wyprzedziła go i zagrodziła mu drogę swoim wątłym ciałem, jakby wierzyła, że go w ten sposób zdoła zatrzymać, jeśli tylko zechce.
- przecież nie powiedziałam, że nie mam ochoty z tobą rozmawiać, tak samo jak nie powiedziałam, że możesz sobie wziąć mojego skręta, rany, liam, chyba musisz strasznie lubić mój wyraz twarzy, gdy się wkurzam.

i poszedła.